zaterdag 9 oktober 2010

Kwaad!

Ik denk dat er maar weinig mensen zijn die zich mij kunnen herinneren in een woede-aanval. Kennelijk ben ik niet zo van de woede-aanvallen.
Vannacht heb ik weer eens uitgebreid gedroomd. Altijd al was ik iemand die regelmatig heel beeldend droomde en het zich vervolgens later redelijk gedetailleerd herinnerde. Vaak is het zo dat bij die dromen de symboliek ervan af druipt. Niet dat ik zomaar alles kan duiden, maar ik voel wel op m'n klompen aan dat er betekenis in zit.
Vannacht droomde ik dat we, in een ongebruikelijke samenstelling, gingen eten in een restaurant. Geheel tegen onze gebruikelijke keuze in, kozen we dit keer voor een fastfood-restaurant. Het was een enorm complex, maar veel mensen zaten er niet. Al bij de receptie begon de ellende. Degene die daar achter een balie stond, was niet echt communicatief vaardig. Om niet te zeggen gewoon horkerig. Dat alles had ons natuurlijk al op andere gedachten moeten brengen, maar dat deed het blijkbaar niet.

Razend
We gingen helemaal achterin zitten en verwachtten binnen afzienbare tijd geholpen te worden (het was, schiet het nu door me heen, weliswaar een fastfoodrestaurant, maar er was blijkbaar wel sprake van bediening aan tafel).
Het enige wat er gebeurde, na geruime tijd wachten in een bijzonder ongezellige ruimte, was dat er een schoonmaakster langs kwam. Zij maakte alle zittingen van de stoelen schoon en wilde ook de onze poetsen. Ze zei er wel bij: pas op als u weer gaat zitten, want dit schoonmaakspul is puur gif.
Alle reden natuurlijk om hard gillend weg te hollen, maar we bleven. Toen er nog steeds geen bediening kwam, begaf ik me naar de receptie. Daar kreeg ik het weer aan de stok met de baliemedewerkster. En dat alles bij elkaar, ontstak bij mij uiteindelijk de gloeiende woede. Ik bonjourde mijn gezelschap mee naar buiten en raasde daar nog enige tijd na. Toen ik óók nog iemand op míjn fiets zag wegrijden, was de woede compleet. Ik werd doodmoe wakker van de razende kwaadheid.
Tsja, wat betekent zo'n droom? Ik weet 't niet. Maar ik heb er wel even over na liggen denken. In elk geval ben ik die boze gevoelens in een droom kwijt geraakt. Zodat ik nu weer monter achter mijn laptopje zit en me verheug op het bezoek dat zo meteen gaat komen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten