Gisteren te afgemat om een blogbericht te schrijven. Nu een nieuwe poging. De laatste dagen hier in huis zijn afmattend maar zeer bijzonder. Er komen steeds mensen langs die ik waarschijnlijk voor het laatst zie en dat is natuurlijk heel emotioneel. Diep ontroerend bijvoorbeeld dat mijn neefjes en nichtjes (kinderen van broers en zussen) speciaal komen om me te laten weten dat ze altijd veel van me gehouden hebben. En wat ís dat wederzijds!
En gisteravond kwam zoon P, met z'n fantastische vriend R om een maaltijd te koken voor mijn lieve huisgenoot en voor hen zelf (ik eet nauwelijks meer iets). Het was een geweldige, feestelijke avond met een enorme feestdis, die ze met z'n drietjes rondom mijn bed heerlijk hebben verorberd en we hebben gelachen, serieus gepraat, een traantje weggepinkt en genoten van elkaars gezelschap. Heerlijk.
Vandaag vier ik mijn laatste verjaardag. Je kunt zeggen: 61 jaar is wel erg jong, maar ik zeg: ik heb het toch maar gehaald!
Lieve Jeannet,
BeantwoordenVerwijderenHartelijk gefeliciteerd met je 61ste verjardag. Ik wens je een bijzondere dag en bijzondere dagen. In gedachten veel en dicht bij je, nu en in de eeuwigheid.
Een kus uit het hart
Ine
Lieve Jeannet. Vandaag op jouw verjaardag opende mijn expositie. En ik laat je heel graag weten dat je hier toch aanwezig was, in de harten van Monique, John, Felicia, Elmar en mij. En dat Elmar je in zijn opening noemde. Ik was daar heel blij mee. Hij deed dat zo mooi. Heel dicht bij zichzelf. Niet alleen vertelde hij heel bijzonder over mijn ontwikkeling als schilder en als mens, maar daarin vertelde hij ook dat jij bijzonder voor me bent en dat je er helaas niet bij kon zijn vandaag. Ik was daar zo blij mee, want in mijn hoofd en hart had ik mijn expositie al aan jou verbonden (ook alsof deze expositie met die van jou een cirkel vormen...kan niet precies uitleggen). Elmar gaf er voor alle mensen woorden aan. Een dikke dikke zoen en ben dicht bij je.
BeantwoordenVerwijderen