Ook al ben je geen bierdrinker, je kunt toch hoppige dagen beleven. Dat bleek bij mij gisteren wel. Nog niet helemaal hersteld van de malheur van zondag, kwam ik maar langzaam op gang. Maar gelukkig kwamen er (onafhankelijk van elkaar) twee vriendinnen, die ertoe bijdroegen dat ik me weer wat prettiger ging voelen.
's Ochtends kwam vriendin W1 (ze heten toevallig allebei W). Met haar heb ik een eindje gewandeld, gezellig gekletst en we hebben gekeken naar die prachtige hop-bellen (zie foto) die op dit moment onze tuin sieren. 's Middags kwam vriendin W2. Met haar heb ik ook bijgepraat en, omdat ze net terug was uit het gebied rond het Belgische Poperinge, had ze een fles Poperings hommelbier (zie foto) (vooral voor huisgenoot S) meegebracht. De omgeving van Poperinge is bekend van de vele hopplantages (hop heet daar in het dialect hommel) en van de bierbrouwerijen.
Zo bleek deze dag zich dus tot hoppige dag te ontwikkelen en, dat bleek vooral toen ik alweer in bed lag en tegen de slaap aan was. Toen kwamen de beide vriendinnen, die me allebei dierbaar zijn, een beetje door elkaar heen te lopen in een waas van lichtgroen hop. Daar heb je dus geen slok bier bij nodig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten