Soms bestaat de tijd (die bij mij waarschijnlijk toch al krap bemeten is) uit louter aaneenschakelingen van (para)medische dingen. De fysiotherapeut (die oedeemtherapie komt doen), de thuiszorg (die via mijn port-a-cath bloed komt prikken), de pedicure (vanwege de 'chemo-nagels'), de huisarts (omdat een simpele verkoudheid niet in een longontsteking mag eindigen), de reumatoloog (omdat ik toch wel erg veel last heb van mijn door reuma geteisterde pols),de röntgenoloog (omdat de reumatoloog wil zien waar we het over hebben), de bandagiste (die een nieuwe steunkous voor de oedeem-arm moet aanmeten), de ergotherapeut (die mij moet leren hoe ik met één oedeemarm [rechts] en één reuma-pols [links] het beste kan functioneren), om nog maar niet te spreken van het regelmatige bezoek aan de oncoloog, steevast vooraf gegaan door een bezoek aan de afdeling radiologie waar scans worden gemaakt van allerlei onderdelen. (Bijna) allemaal zijn het hartstikke lieve mensen, dus dat is 't probleem niet. Maar liever heb je je agenda gevuld met opwindender zaken.
Vandaar dat -een tijdje geleden- mijn oog viel op een artikel in NRC. De kop van dat artikel luidde: "Heerlijk, vandaag even geen slecht nieuws". Dat sprak mij bijzonder aan en ik besloot het artikel in een schilderij te verwerken (zie boven).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten