Niet vlekkeloos

Het blijkt moeilijk te zijn een dag in het ziekenhuis vlekkeloos te laten verlopen. Het begon allemaal goed. De ambulance was keurig op tijd. De ambulancechauffeur reed op ons verzoek met een slakkengang naar Tilburg. Jeannet had een slechte nacht doorgemaakt met veel maag- en darmklachten. We waren precies op het afgesproken tijdstip op de afdeling oncologie waar we keurig met koffie en thee werden ontvangen. Exact om 13.00u werd Jeannet opgehaald voor de ingreep. Ik kreeg nog even een kort gesprek met de radioloog die de drain zou plaatsen. Om 14.15uur kwam de radioloog vertellen dat alles goed was verlopen en om 14.30u was Jeannet weer terug op de zaal. Toen al twee liter buikvocht lichter. Jeannet voelde zich al meteen een stuk beter dan voor de behandeling. We hebben nog flink gelachen omdat de radioloog mij, Jeannet's trouwe huisgenoot, voor haar zoon aanzag. We kregen op de zaal uitvoerig uitleg van de radioloog en een medewerker van de drain-fabrikant omdat deze drain voor het eerst in dit ziekenhuis gebruikt werd. Om 16.00u was al het buikvocht afgelopen, totaal zes liter. We dachten klaar te zijn. Vanaf toen ging het fout. We wilden graag naar huis maar moesten wachten op een gesprek met de oncoloog die pas rond 18.00u kwam en vervolgens moest de ambulance nog besteld worden. Het bleek zo druk te zijn dat de ambulance pas om 21.30u kwam opdagen. Rond 22.00u waren we thuis. Het ergste was echter nog dat Jeannet op de valreep nog een preventief antibioticum kreeg van de oncoloog. Hier werd ze vrijwel meteen na inname misselijk van met wederom een slechte nacht tot gevolg. Ze is toch al erg verzwakt en dan zijn dit soort gebeurtenissen een ramp. Vandaag voelt ze zich weer iets beter maar dit soort dagen zijn een aanslag op lichaam en geest.